FH przeniesione!

holi

Po chwili wszystko ucichło. Zdziwił ich fakt, że pokój został w nienaruszonym stanie. Wiedzieli, że normalnie wybuchłby pożar.
-To twoje przeczucie jest świetne! – zauważyła Izabela wstając z ziemi
-Akurat! – naburmuszył się –Julia jeszcze nam powiedz, że czytasz w myślach!
-Właściwie to potrafię porozumiewać się telepatycznie. – poprawił ją Adaś
-No jasne! – zaśmiała się – A ja jestem, Julia, królowa kosmosu!
„Ty przecież nienawidzisz wszystkiego, co jest z nim związane.” – rzekł w myślach
„Ty wiesz, że to był żart?”
„Oczywiście, że wiem! Przecież najgorsze żart świata to twoja specjalność!”
Na twarzy chłopca pojawił się chytry uśmieszek. Julia zrobiła obrażoną minę. Nikt nigdy jej nie powiedział, że jej żarty są najgorsze na świecie. Jest też uznawana za najzabawniejszą osobę w szkole.
-Jeśli chcesz wiedzieć to jestem uważana za najzabawniejszą dziewczynę w klasie! – syknęła przez zęby
-Cała reszta dziewczyn prowadzi zakład pogrzebowy? – zachichotał
-Przestań się ze mnie nabijać używając głupich tekstów z telewizji!!! – wrzasnęła
Adaś zrobił minę słodkiego psiaczka. W jego bladoniebieskich oczkach zakręciła się mała łezka. Ukrył twarz w dłoniach i z płaczem uciekł do swojego pokoju. Wybiegając mocno trzasnął drzwiami. Izabela i Marcin poszli za nim. Tylko Julka została. „Znów odstawia ten numer! – pomyślała – A oni jak zwykle dają się na to nabrać! Ale nie ja! Nie tym razem!”
Adaś siedział na łóżku w swoim pokoju. Był cały zapłakany. Izabela i Marcin usiedli obok niego. Spojrzał na nich ze łzami w oczach.
-Co się stało? – spytała Izabela obejmując go ramieniem
-No właśnie, co się stało? – dołączył się Marcin
-Nic wielkiego. – odpowiedział i znowu zakrył twarz dłońmi –Ona chyba mnie nie lubi.
-Nie bądź śmieszny, głuptasku! – roześmiała się Izabela –Ona się tylko z tobą tak droczy!
-Nie możesz sobie brać tak wszystkiego do serca! – dodał również roześmiany Marcin.
Adaś przestał płakać i wziął się w garść.
-Dobra. – rzekł – Przecież jakim byśmy byli rodzeństwem gdybyśmy się nie kłócili?!
Cała trójka wybuchła gromkim i głośnym śmiechem. To, co Adaś powiedział to była szczera prawda. Nawet w „idealnym” rodzeństwie zdarzają się kłótni, sprzeczki i wojny na poduszki.
Tak naprawdę Adaś wcale nie płakał. Jest po prostu dobrym aktorem i właśnie wykorzystał swoje zdolności, aby zrobić na złość Julce. Marcin z Izabelą wrócili do pokoju. Na twarzyczce Adasia pojawił się tak zwany „zwycięski uśmiech”.
Zegary pokazywały północ i wszyscy wrócili do łóżek. Jednak żadne z nich nie mogło spać. Czuli się zupełnie jakby wypili dziesięć filiżanek mocnej kawy za jednym razem.
„To dziwne – pomyślała Izabela wpatrując się w sufit –Gdy siedziałam w tym kręgu czułam taki dziwny spokój. Czułam go nawet gdy zaatakował ten smok.” Myślała
„Czemu Adaś ma same fajne, a my ani jednej. Hmm.. - zastanawiała się Julia, która była z tego powodu zła –Porozumiewa się telepatycznie, zawsze ma gotowe rozwiązanie i nawet w najgorszych momentach potrafi zachować zimną krew.”
Tydzień minął im spokojnie i szybko. Rodzeństwo nie mogło spać jeszcze przez kilka następnych dni. Pani Rozalia dokładnie opowiedziała im o tym, co zrobili. Nazwała to „Smoczy Krąg”.

kuracyja

No, specjalnie czekałem na ciąg dalszy.

Genius! It's Genius!

Ktosio

holi

Thanks.